Van Olympische glorie naar Deense kusten.
Blijf op de hoogte en volg Ronald en Tineke
01 Juli 2014 | Denemarken, Hirtshals
Vanuit het feestgedruis in Trondheim naar de stad van de olympische winterspelen (1994) Lilhammer gereden Onderweg het oude mijnstadje Roros bekeken. Hier in de buurt werd in1600 al koper gedolven en in Roros verwerkt.
Het stadje is voor een groot deel in de oude glorie hersteld en staat nu op de Unesco werelderfgoedlijst. Het was leuk om te zien, maar erg touristisch. Nog even een kaart naar Isa en Bas gestuurd. Hopelijk komen die nog aan voordat wij weer thuis zijn.
Daarna nog even langs de staafkerk van Ringebu gereden, die helaas helemaal in de stijgers stond, maar die we waarschijnlijk tijdens onze eerste Noorwegenreis al een keer zonder stijgers gezien hadden. Om daar te komen moesten we eerst over de hoogvlakte van het nationaal park Rondane. Ook hier waren we al eerder geweest, met de Goldwing. Het was nog net zo mooi en overweldigend als de eerste keer.
Het Statjonen Hotel in Lilhammer was een deel van het oude stationsgebouw. Wij hadden daar een mooie kamer met zicht op het spoor. Gelukkig zijn de Noorse treinen erg stil, en hadden we er geen last van.
De volgende ochtend eerst even de berg opgereden naar de beroemde skischans van de olympische spelen, vanwaar we een mooi uitzicht over de stad hadden.
Vandaag voornamelijk over de E6 en de E4 naar Larvik gereden, vanwaar de boot naar Denemarken vertrok.
In de duinen bij Hirsthals sliepen we in Muncks Badehotel. Vanaf ons balkon hadden we een mooi uitzicht op de duinen en de zee. Natuurlijk hebben we nog even langs het strand gelopen en een hele mooie zonsondergang gezien. Dit was ons lang niet overkomen, want de afgelopen weken ging de zon eigenlijk helemaal niet onder, en kon je om 2 uur 's nachts nog rustig een boek lezen. Nu is het echter 23.20 uur en al stevig donker.
Morgen gaan we door tot boven Hamburg, en hopen dit verhaal te kunnen oploaden, omdat we hier op het Deense strand geen internet hebben.
Het stadje is voor een groot deel in de oude glorie hersteld en staat nu op de Unesco werelderfgoedlijst. Het was leuk om te zien, maar erg touristisch. Nog even een kaart naar Isa en Bas gestuurd. Hopelijk komen die nog aan voordat wij weer thuis zijn.
Daarna nog even langs de staafkerk van Ringebu gereden, die helaas helemaal in de stijgers stond, maar die we waarschijnlijk tijdens onze eerste Noorwegenreis al een keer zonder stijgers gezien hadden. Om daar te komen moesten we eerst over de hoogvlakte van het nationaal park Rondane. Ook hier waren we al eerder geweest, met de Goldwing. Het was nog net zo mooi en overweldigend als de eerste keer.
Het Statjonen Hotel in Lilhammer was een deel van het oude stationsgebouw. Wij hadden daar een mooie kamer met zicht op het spoor. Gelukkig zijn de Noorse treinen erg stil, en hadden we er geen last van.
De volgende ochtend eerst even de berg opgereden naar de beroemde skischans van de olympische spelen, vanwaar we een mooi uitzicht over de stad hadden.
Vandaag voornamelijk over de E6 en de E4 naar Larvik gereden, vanwaar de boot naar Denemarken vertrok.
In de duinen bij Hirsthals sliepen we in Muncks Badehotel. Vanaf ons balkon hadden we een mooi uitzicht op de duinen en de zee. Natuurlijk hebben we nog even langs het strand gelopen en een hele mooie zonsondergang gezien. Dit was ons lang niet overkomen, want de afgelopen weken ging de zon eigenlijk helemaal niet onder, en kon je om 2 uur 's nachts nog rustig een boek lezen. Nu is het echter 23.20 uur en al stevig donker.
Morgen gaan we door tot boven Hamburg, en hopen dit verhaal te kunnen oploaden, omdat we hier op het Deense strand geen internet hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
