Onze eindbestemming bereikt.

Uit goed ingelichte kringen hadden we vernomen dat als je na sluitingstijd bij de Noordkaap komt je zonder te betalen kunt doorrijden en niemand je een strobreed in de weg legt en om met de motor helemaal tot aan het monument door te rijden. Wij dus gisteren nacht om 0:45h aangereden om na 01:00h boven bij de kaap te zijn. Dit werkte inderdaad, we waren om 01:30 boven en konden samen met 3 Spaanse motorrijders doorrijden tot aan het monument.
Het was bewolkt, maar gelukkig we droog en niet mistig of een harde wind. We mochten dus absoluut niet klagen.
We hebben daar inderdaad een hele berg foto's gemaakt met de motor voor het monument. Zelfs tot slot nog een triomfrondje om het monument gereden. dat hadden we in ieder geval binnen.
Tegen 03:00h lagen we pas weer in bed....

Vanmorgen uiteraard rustig aan gedaan maar we moesten toch voor 09:00h ontbijten. Het was nog steeds droog maar wel zwaar bewolkt.
Volgens de weerberichten zou 's middags de zon nog even doorbreken, maar dat werd door datzelfde weerbericht later weer tegengesproken.
Kortom we wilden sowieso terug om het museum te bekijken en nog wat souvenirs te bemachtigen. Gelukkig brak de zon toch door zodat wij direct de motor weer bestegen om de bekende 32 km naar het laatste puntje weer af te leggen.
Het was nu een stuk drukker boven als vannacht. Busladingen Japanners, hordes Franse campers en een aantal motorrijders en zelfs fietsers bevolkten nu de kaap, maar het kon, zou later blijken nog veel erger....
Het was inderdaad mooi weer en na een uurtje rondgestruind te hebben zijn we naar Skarsvag gereden, om naar de Kirkeporten te wandelen.

Dit was een wandeling van 30 minuten over een bergkammetje waarachter een mooie rotsformatie lag met een natuurlijk uitgesleten gat. Skarsvag is een heel idyllisch vissersdorpje. Hier vonden we een heel klein winkeltje wat het hele jaar kerstspullen verkoopt en waar je ook kunt eten. Dit bleek een schot in de roos ! Niet alleen was het een heel liek winkeltje, maar de manvan de eigenaresse bleek zelf visser te zijn en aangezien we toevallig midden in het Kingscrab sijzoen zitten hebben wij daar dankbaar gebruik van gemaakt. We kregen gelukkig uitleg hoe de gigantische berg mega tentakels ontleed moesten worden om bij het vlees te komen. Dit gaat heel gemakkelijk (Rosita, let op) met een flinke keukenschaar en een koffielepeltje. Als je de tentakels in stukken knipt en dan overlangs open knipt is het een fluitje van een cent. Voor diegenen zoals wij tot vandaag, niet weten hoe een Kingscrab er uitziet, het is een rode krab met poten die tot wel een halve meter lang kunnen worden. Het hele beest komt dan op een eter, toch een aardige verschijning. De onze wam aardig in de buurt van het maximum. Hij was erg lekker aangezien hij vanmorgen pas was gevangen.

Op de noordkaap hadden we uiteraard nog een paar kaarten gekocht voor de familie, maar we hadden de netjes uitgeprintte adressen helaas in het hotel laten liggen, niet zo heel slim...
We wilden ze toch graag op de noordkaap op de bus doen aangezien ze dan voorzien worden van het speciale Noordkaap stempel.
Gelukkig was ons entreekaartje 48uur geldig dus we hooefden "alleen"even heen en weer te rijden. Aangezien het nog steeds schitterend weer was hebben we dit rond 22:30h nog even gedaan.

Het kon tenslotte tegen 23:00 toch niet meer zo druk zijn boven...
Niets was echter minder waar. Het was zeker 2 maal zo druk als vanmiddag. Hordes irritante Duitsers, luidruchtige Spanjaarden en Italianen en overal tussendoor krioelende Aziaten.
Zelfs bui de postbus moest iedereen weer een fote maken hoe de kaarten er in gedaan werden, nou ja.. Ik heb ze er uiteraard even tussendoor ingesmeten. Verder een vreselijk mooie lucht , dus maar weer een stapel foto's gemaakt, In het totaal zitten we nu al ongeveer op 2000 foto's .
We proberen ze nu al zoveel mogelijk uit te zoeken, maar het blijft een flink karwei.
Ik zal proberen een paar leuke toe te voegen aan dit verslag, dan kunnen jullie vast een beetje met ons mee genieten.

Nu is het inmiddels 01:00h, maar aangezien het nog net zo licht is als om 22:00h voelt het wel wat onwezenlijk aan. Morgen gaan we de terugtocht langs de Noorse Fjorden beginnen met een etappe van 206 km naar Alta, dus toch hier maar een eind aan breien en een paar uur slaap proberen te vatten.